Odmiany i cechy farb termoizolacyjnych

Farba termoizolacyjna to innowacyjny materiał malarski oparty na kompozycie polimerowym zawierającym puste kulki ceramiczne. Mieszanki termoizolacyjne zyskują coraz większą popularność ze względu na swoje cechy technologiczne. Działają nie tylko jako barwniki, ale także pozwalają dodatkowo zaizolować malowany materiał.

Treść

• Obszary zastosowania
• Funkcje funkcjonalne
• Zalety i wady
• Rodzaje farb
• Farby termiczne
• Izolatory piankowe
• Kryteria wyboru
• Producenci
• Obliczanie ilości farby
• Przygotowanie powierzchni
• Aplikacja farby
• Wniosek

Obszary zastosowania

W takich obszarach stosuje się farby termoizolacyjne:

• izolacja urządzeń przemysłowych;
• zabarwienie zdolności technologicznych;
• produkcja rolna;
• izolacja piwnicy;
• ochrona systemów wymiany ciepła;
• przetwarzanie samochodów i innych środków transportu;
• izolacja termiczna mieszkań (zarówno wewnętrznych pomieszczeń, jak i elewacji budynków);
• ochrona mediów, rurociągów, systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

Farby i lakiery ochronne są stosowane w prawie wszystkich gałęziach przemysłu, w których konieczna jest ochrona materiału przed zamarzaniem. Zatem farby termoizolacyjne są bezpośrednim konkurentem dla materiałów izolacyjnych budynków.

Funkcje funkcjonalne

Materiał termoizolacyjny zawiera następujące elementy:

• woda
• akrylany;
• wypełniacze;
• dodatki

U ich podstaw powłoki termoizolacyjne dzielą się na dwa rodzaje:

1. Na bazie wody Służy do barwienia systemów grzewczych. Różnią się brakiem toksyczności i zapachu.
2. Na bazie akrylanów. Są uniwersalną opcją. Takie farby są używane do obróbki wszystkich rodzajów powierzchni.

Granulki ceramiczne, pianka szklana, włókno szklane, perlit działają jako dodatki. Konsystencja farb ochronnych przypomina szarą lub białą pastę. Kompozycję nanosi się na powierzchnię bardzo cienką warstwą (od 2 do 4 mm). Wystarczy wymienić dziesiątki, a nawet setki milimetrów materiałów izolacyjnych.

Ważną zaletą malowania jest możliwość dotarcia do prawie każdego obszaru. Przy tradycyjnej izolacji nie zawsze można zrobić to samo.

Farbę nakłada się za pomocą pędzli, wałków lub pistoletów natryskowych. Co więcej, ten drugi jest preferowany, ponieważ pozwalają stworzyć jednolitą powierzchnię.

Właściwości termoizolacyjne powłoki są również określone przez jej grubość. Im więcej warstw, tym wyższe właściwości ochronne powierzchni.

Żywotność zależy od rodzaju malowanego materiału i warunków pracy. Powłoka nie traci swoich właściwości przez 10-50 lat w temperaturach otoczenia od -40 do +250 stopni.

Zalety i wady

Zalety związków termoizolacyjnych obejmują:

• oszczędność ciepła;
• wysoka odporność na naprężenia mechaniczne;
• doskonałe właściwości adhezyjne (przyczepność różnych materiałów);
• długa żywotność powłok;
• niski współczynnik przenikania ciepła;
• odporność na fale ultradźwiękowe;
• odporność na opady atmosferyczne;
• odporność na ciepło;
• powłoki o wysokiej wytrzymałości;
• prostota izolacji termicznej;
• prawie całkowite zachowanie wymiarów obiektu po barwieniu (ze względu na cienką warstwę farby);
• bezpieczeństwo przeciwpożarowe;
• przyjazność dla środowiska;
• odporność na rozwój procesów korozyjnych;
• niewielka masa powłoki (szczególnie ważna dla fasad i rurociągów).

Jednak izolacji płynnej nie można przypisać uniwersalnym materiałom, ponieważ ma ona również negatywne cechy:

1. Wysoki koszt.
2. Nie wszystkie ultracienkie powłoki zapewniają wysokiej jakości izolację termiczną.
3. Najlepsze wyniki można osiągnąć tylko przy znacznej różnicy temperatur między otoczeniem a powłoką. Innymi słowy, termoizolacyjne farby i lakiery są idealnym wyborem, jeśli chodzi o gorące rury. Ale izolacja termiczna ścian na zewnątrz lub wewnątrz budynku jest czasem bardziej odpowiednia do wykonania z tradycyjnymi materiałami. Zastosowanie farb termoizolacyjnych jest uzasadnione w tych miejscach, w których zastosowanie standardowej izolacji jest niemożliwe lub trudne.

Rodzaje farb

Do materiałów termoizolacyjnych należą dwa rodzaje farb i lakierów:

1. Farby termiczne (w tym związki ceramiczne).
2. Wypełniacze piankowe (w tym na bazie penoizolu, pianki poliuretanowej, pianki płynnej).

Farby termiczne

Technologicznie zastosowanie farby termicznej nie różni się od malowania powierzchni dowolnym innym składem farby:

1. Najpierw nałóż pierwszą warstwę, a następnie poczekaj, aż powierzchnia wyschnie. Następnie nakłada się kilka kolejnych warstw farby. Zwykle mówimy o 5-6 warstwach farby, ale czasami ich całkowita liczba sięga 10.
2. Farbę nakłada się za pomocą dowolnego wygodnego urządzenia, ale lepiej jest wybrać pistolet natryskowy. Bardzo ważne jest uzyskanie jednolitej powłoki, ponieważ w przeciwnym razie zastosowanie kompozycji termoizolacyjnej traci wszelkie znaczenie.
3. Po wyschnięciu farby na powierzchni pojawia się gęsta warstwa termiczna, która zapewnia niskie przewodnictwo cieplne. Ponadto folia nadaje powłokę inne właściwości, w tym wytrzymałość mechaniczną, odporność na ultradźwięki, wilgotność itp.

Izolatory piankowe

Farby piankowe i lakiery różnią się całkowicie od farb termicznych obróbką powierzchni i parametrami technicznymi. Wśród funkcji pracy z izolatorami piankowymi są:

1. W przypadku braku doświadczenia izolatory piankowe można łatwo pomylić z pianką poliuretanową. Dotyczy to szczególnie penoizolu (Astratec można podać jako przykład takiego grzejnika).
2. Podstawą izolatora jest substancja polimerowa, która reaguje z tlenem, co powoduje gęstą powłokę po wyschnięciu. Polimer miesza się z materiałem wytwarzającym pianę.
3. Z powodu obecności generatora piany pojawia się duża ilość piany, wypełniająca wszystkie mikropory. Generator piany charakteryzuje się doskonałymi właściwościami adhezyjnymi i dlatego niezawodnie mocuje się do każdego materiału budowlanego.
4. Cechą penoizolu jest brak ugięcia na powierzchniach pionowych. Po zaledwie pół godzinie lub godzinie powłoka zaczyna wysychać, a po 4 godzinach proces suszenia jest zakończony. Szybkość utwardzania zależy bezpośrednio od charakterystyki temperatury i wilgotności otoczenia.

Penoizol jest najtańszym materiałem. Jednak w celu izolacji termicznej stosuje się także inne kompozycje zawierające piankę poliuretanową i płynną piankę. Jednocześnie penoizol jest najmniej trwały w porównaniu z konkurencją.

Pianka poliuretanowa jest uważana za lepszą niż penoizol. W szczególności jest silniejszy i lepiej radzi sobie z obciążeniami mechanicznymi.

Płynna pianka to polistyren z dodatkiem generatora piany. Substancja ciekła różni się od zwykłego polistyrenu wewnętrzną strukturą i konsystencją. Jednak po wyschnięciu powłoki wszelkie różnice są niwelowane. W tym przypadku utwardzona płynna piana jest bardziej podobna do piany, ponieważ pęcherzyki powietrza są widoczne na wysuszonej powierzchni.

Kryteria wyboru

Przy zakupie farby termoizolacyjnej zaleca się zwrócenie uwagi na następujące czynniki:

1. Odporność na ciepło.Ten wskaźnik jest szczególnie ważny, jeśli musisz pomalować rurociąg.
2. Wybierając farbę do stosowania na zewnątrz lub wewnątrz, uwzględnia się warunki powierzchni. Na przykład, aby zaizolować fasadę, należy wybrać farbę o maksymalnej odporności na wilgoć i wysokiej przepuszczalności. W przypadku zasięgu w pomieszczeniach bezpieczeństwo środowiskowe jest uważane za najważniejszą cechę.
3. Zużycie na 1 m2.

Producenci

W sprzedaży istnieje znaczna różnorodność farb i lakierów termoizolacyjnych. Wśród najpopularniejszych można wyróżnić następujące marki farb:

1. Ciecz termoizolacyjna Korund. Pod popularną marką „Corundum” produkowanych jest kilka rodzajów związków termoizolacyjnych, które różnią się funkcjonalnością. W szczególności „Corundum Classic” przeznaczony jest do izolacji rur podgrzewających do 200 stopni. „Fasada z korundu” służy do zewnętrznej izolacji termicznej. Corundum Anticor służy do ochrony metalu w warunkach wysokiej wilgotności (na przykład przy pokryciu dachu). Farba korundowa jest oferowana w puszkach o masie 3 lub 10 kg, a także w wiadrach o pojemności 20 litrów. Powłoka zachowuje funkcjonalność w temperaturach od 60 stopni. mróz do 250 stopni. ciepło.
2. Astratech. Reprezentuje farbę bez zawartości rozpuszczalników organicznych. Pod tym względem Astratech jest całkowicie przyjazny dla środowiska. Użyj takiej farby do obróbki szczególnie gorących powierzchni (rurociągi, kotły, urządzenia przemysłowe). Istnieją modyfikacje z dodatkami antykorozyjnymi.
3. Farba termoizolacyjna Bronya zawiera elementy ceramiczne. Dodatek antykondensacyjny wraz z właściwościami antykorozyjnymi pozwala na stosowanie lakierowanych powłok w ekstremalnych warunkach. Kolejną cechą „Pancerza” jest zdolność do wytrzymania promieniowania ultrafioletowego, niezależnie od czasu ekspozycji na promieniowanie.
4. „Akterm - Standard”. Farba tworzy powłoki odporne na bardzo wysokie temperatury - do 600 stopni. Minimalna temperatura, przy której powłoka zachowuje funkcjonalność, wynosi 60 stopni. poniżej zera. Farba jest wszechstronna, jest stosowana zarówno w mieszkaniach, jak i obiektach przemysłowych (rury, lodówki itp.). Uniwersalność osiąga się z powodu braku toksyczności i bezpieczeństwa pożarowego kompozycji. Farbę można nakładać nawet zimą, pod warunkiem, że temperatura powietrza nie jest niższa niż 25 stopni. mróz

Istnieje wiele innych farb o właściwościach termoizolacyjnych. Wśród nich są takie związki jak Alfatek, Teplomett, Keramoizol, Magniterm, Tezolat, Teplokor, Kare, Thermosilat, Maxidom, Hydrostop pro i inne.

Obliczanie ilości farby

Ilość zużytej farby zależy od wielu zmiennych, w tym:

• różnorodność podkładu (beton, beton z gliny spienionej, pianobeton, drewno, metal, cegła);
• płaska lub nierówna powierzchnia;
• obecność lub brak porów;
• powierzchnia;
• grubość powłoki lakierniczej;
• w przypadku rur średnica rurociągu;
• pogoda
• metoda nakładania farby (pędzel, wałek lub spray).

Nadwyżka zużycia farby w stosunku do średniej zależy w dużej mierze od rodzaju powierzchni. W szczególności w przypadku betonu i drewna nadmiar wynosi 5-10, w przypadku metalu - 3-6%. Największe przekroczenie wydatków obserwuje się podczas barwienia reliefu, porowatych lub szorstkich powierzchni - od 15 do 35%.

Uwaga! W warunkach dobrej spokojnej pogody zużycie farby zmniejsza się o 2-3%.

Średnie zużycie farby wynosi 1 litr na metr kwadratowy, pod warunkiem warstwy milimetrowej. Jednak w przypadku niektórych rodzajów materiałów zalecane są grubsze warstwy. Na przykład dla betonu - 1,5, cegły lub pianobetonu - 2,5, drewna - 2 mm.

Przygotowanie powierzchni

Przed nałożeniem farby należy jakościowo przygotować powierzchnię. Na brudnej, nierównej podstawie powłoka nie potrwa długo, dlatego wszystkie wysiłki i koszty finansowe będą daremne.

Kurz, brud i tłuste formacje są ostrożnie usuwane z powierzchni. Wszystkie pęknięcia i pęknięcia z bliska. Pozbywają się również nieprawidłowości, do których używają metalowej szczotki, szlifierki lub piaskarki.

Uwaga! W przypadku betonu powierzchnię należy oczyścić z tak zwanego „mleka cementowego” - pyłu, co znacznie pogarsza przyczepność powłoki.

Kiedy powierzchnia jest czyszczona i poziomowana mechanicznie, nakładany jest podkład. Jako startery najczęściej stosuje się VL-02 lub VL-023.

Aplikacja farby

Malowanie powierzchni odbywa się w następujący sposób:

1. Najpierw wymieszaj farbę. Proces prowadzi się aż do jednorodnego rozmieszczenia mikrogranulek w kompozycji. Czas mieszania wynosi 10-15 minut. Proces można przyspieszyć do 5-7 minut, jeśli jest mikser. W takim przypadku prędkość obrotowa nie powinna przekraczać 200 obr./min. Zbyt duża prędkość zniszczy ceramiczne mikrokulki.
2. Jeśli to konieczne zgodnie z instrukcją użycia, do kompozycji dodaje się wodę.
3. Aby zabarwić obszary, które nie mają znaczenia w danym obszarze, użyj pędzli z naturalnym włosiem. Do malowania na większych powierzchniach, bez licznych narożników i nierówności, wygodniej jest użyć wałka. Najbardziej wysokiej jakości nakładanie farby uzyskuje się przy użyciu pistoletu natryskowego (aerograf lub natrysk bezpowietrzny). Podczas nakładania farby należy monitorować ciśnienie robocze: nie powinno ono przekraczać 6 atmosfer, ponieważ w przeciwnym razie istnieje prawdopodobieństwo uszkodzenia mikrosfer ceramicznych.
4. Po pomalowaniu powierzchni musisz poczekać dzień, aż wyschnie. W tym czasie spoiwo jest polimeryzowane, a izolowane cieplnie mikrogranule są ustalone. Szybkość suszenia może się różnić w zależności od warunków otoczenia. Producent wskazuje pojemniki z farbą na zalecaną temperaturę i wilgotność dla normalnego procesu suszenia powłoki.

Podczas pracy z farbami i lakierami należy używać osobistego wyposażenia ochronnego. Będziesz potrzebował respiratora, gumowych rękawiczek i okularów ochronnych. Jeśli farba dostanie się na błony śluzowe, konieczne jest przepłukanie dotkniętego obszaru wodą i natychmiast zasięgnięcie pomocy medycznej.

Wniosek

Farba termoizolacyjna to świetny sposób na izolację materiałów. Jednak ciekły izolator ciepła nie jest panaceum we wszystkich przypadkach, czasami bardziej poprawne jest stosowanie tradycyjnych grzejników. Ważne jest również przestrzeganie instrukcji producenta, ponieważ w przypadku naruszenia procesu technologicznego zabarwienie nie doprowadzi do pożądanego rezultatu.